gecenin sessizliğinde sabah ezanından hep içim ürker korkarım nedendir bilmiyorum ama çocukluğumdan beri korkarım o yüzden hemen ellerimi açıp allaha dua ederim ozaman korkumu unuturum ama uykumun arasında duyduğum saniye içim ürperir birde mescitle bizim bina arasında 3 bina var mübarek hoca sanki bizim evde okuyor hep zıplıyorum ezan sesine ama artık alıştım sayılır