Arkadaşıma söyleyin ben hakkımı helal ettim...

[USTA]

Arkadaşıma söyleyin ben hakkımı helal ettim...

Kocadere köyünde büyük bir “ Sargı Yeri ” kuruluyor. Kimi Urfalı , kimi Bosnalı , Kimi Adıyamanlı , Kimi Gürünlü, Kimi Halepli çok sayıda yaralı getiriliyor...
Bunlardan biri Çanakkale Lapsekinin Beybaş Köyündendir ve yarası oldukça ağırdır. Zor nefes alıp vermektedir. Alçalıp yükselen göğsünü biraz daha tutabilmek için komutanının elbisesine yapışır. Nefes alıp vermesi oldukça zorlaşır ama tane tane kelimeler dökülür dudaklarından.
" Ölme ihtimalim çok fazla... Ben bir pusula yazdım... Arkadaşıma ulaştırın..."
Tekrar derin nefes alıp, defalarca yutkunur:
" Ben...Ben köylüm Lapseki' li İbrahim Onbaşından 1 Mecit borç aldıydım...Kendisini göremedim. Belki ölürüm. Ölürsem söyleyin hakkını helal etsin "
" Sen merak etme evladım " der Komutanı, kanıyla kırmızıya boyanmış alnını eliyle okşar. Ve az sonra komutanının kollarında şehit olur ve son sözüde " söyleyin hakkını helal etsin " olur...
Aradan fazla zaman geçmez. Oraya sürekli yaralılar getiriliyor. Bunlardan çoğu daha sargı yerine ulaştırılmadan şehit düşüyor. Şehitlerin üzerinden çıkan eşyalar, künyeler komutana ulaştırılıyor. İşte yine bir künye ve yine bir pusula. Komutan göz yaşlarını silmeye daha fırsat bulamamıştır. Pusulayı açar, hıçkırarak okur ve olduğu yere yığılır kalır. Ellerini yüzüne kapatır, ne titremesine nede göz yaşlarına engel olamaz :
"Ben Beybaş Köyünden arkadaşım Halil'e 1 mecit borç verdiydim. Kendisi beni göremedi. Biraz sonra taarruza kalkacağız. Belki ben dönemem. Arkadaşıma söyleyin ben hakkımı helal ettim."

Böyle dostluklara ve insanlıklara ihtiyacımız var...

[GRDEDE]

Paylaşım için teşekkürler.... Bildiğim bir hikaye olmasına rağmen okurken yine gözlerim doldu.Ne yazık ki gençler bu vatanın nasıl kazanıldığını bilmiyorlar. 18 Mart vesilesiyle tüm şehitlerimize Allah'tan rahmet diliyorum hepsinin mekânı cennet olsun diyorum.

[USTA]

Sabah bu yazıyı okurken bende ağladım,kolay kazanmadık bu Vatanı,böyle asil yürekliler sayesinde yaşıyoruz bu topraklarda...

[Scottie]

paylaşım için teşekkürler...

[ozdem]

Allah, hepimize onlar gibi şerefimizle ölmeyi nasip etsin...

[izoci]

Allah, hepimize onlar gibi şerefimizle ölmeyi nasip etsin...

[takres]

çok güzel bir yazı...teşekkürler...

[USTA]

Allah, hepimize onlar gibi şerefimizle ölmeyi nasip etsin...

Amin...

[cilem]

Allah, hepimize onlar gibi şerefimizle ölmeyi nasip etsin...

amin inşallah...

[ykaya1983]

Bugün çanakkale belgeselinde izledim. Savaşa katılmış bir türk gazisiyle röportaj yapıyorlar.Gece su içmek için arkadaşlarla dereye inip su içmiştik.Tadı bir tuhaf gelmişti diyor.Sabah olunca dereye baktığımızda kan aktığını gördük.Meğersem gece içtiğimiz su değil kanmış diyor.O kadar asker şehit olmuş ki dere kan olup akmış.Bugün bir kendime bir onlara bakıyorum da hakikaten insen utanıyor.Arabamın aman burası şurası çizilmesin diye düşünüp duruyorum.Onlar kendi canlarını gözünü kırpmadan feda ettiler.

[edelsang]

vay arkadaş insan göz yaşlarını tutamıyor

[fatihhhh]

bazen o iyi insanların orda öldüklerini,
geriye iyi kimselerin kalmadığını düşünerek korkuyorum, üzülüyorum.
bu kadar his li insanların torunları olarak bizler çok mu hissiziz?
ne oldu bizlerede böyle olduk?
gözlerim doldu, boğazım acıyor.
böyle insanların torunları olduğumuzu hatırlamamız, çocuklarımıza da öğretmemiz lazım aslında.
paylaşımı yapan arkadaşın emeğine sağlık.

[sundown]

Paylaşım için teşekürler. Tüylerim diken diken oldu