Printable View
ertelenmış duygular, üstü kapalı gızlı dunyalar her kesın fırtınası kedı içinde kopar arkadaşlar..
bu arada bu başlığı acan galadriel arkadaşım başımıza iş açtın valla okudukça insanın birşeyler yazası gelıyor kırlı çamaşırlarımız vardı ortaya çıkmayan sayende onlarda artık kalmadı:))
teşekkürler arkadaşlar yorumlar için
:lol: bence iyi oldu, sizler yazdıkça, yine sizin adınıza ben rahatlıyorum, ferahlıyorum..diyorum ya sustuklarımız büyür içimizde..Alıntı:
vulas54 Nickli Üyeden Alıntı
Ben bir tek sana inanıyorum sevgili. Ve sen de bu şehirde yaşıyorsun. Bu bana yetiyor. Benim bu şehre sonuna dek inanmam için bundan iyi bir neden yok şu an.
Dünyanın en yalnız, en karamsar, içimizdeki o büyük ve o kapanmaz boşluklarıyla yaşayan iki insanıydık biz tanıştığımızda. Birbirimiz için hem en büyük ödül, hem de en büyük cezaydık.
Kimse bizim içimizi görmüyordu. Görmedikleri için dışarıda kalıyor ve nefret edip çekip gidiyordu. Sonra bize duydukları bu nefreti bir yerde öylesine unutup başkasına gidiyorlardı. Sonra bize duydukları bu nefreti hiç olmadık bir yerde unutulmuş bir şekilde buluyor, onu içimizdeki yaraya saplıyorduk. Hiç haberleri olmuyordu. Bizi hatırladıklarında bizden nefret ettiklerini bile unutmuş oluyorlardı çoğu kez. Bizi boşluklarına çekmek istiyorlardı bu kez. Bize geriye cam kırıklarını bırakıyorlardı. Nefes aldıkça içimize batan cam kırıklarını. Oysa nefes almaya tapıyorduk biz; biz ikimiz dünyanın en karamsar yaşama sevdalısıydık. Ama nefes aldıkça, o en çok sevdiğimiz şeyi tekrarladıkça içimiz paramparça oluyordu.
En çok bu acı hatırlatıyordu bize yaşadığımızı.
Ben bu şehre tapıyorum sevgili. Ve birçokları yıkımdan ve yokoluştan bahsedip bu şehirden kaçmayı düşlerken, şimdi en çok sen benziyorsun bu şehre. Çünkü bugüne dek karşına çıkanlar senin sadece güzelliğini, o dayanılmaz çekiciliğini, o ulaşılması kolay sandıkları büyünü gördüler. Kimse içindeki kanayan yüreğini, o derin, kapanması güç boşluklarını, nefes alırken kalbine, damarlarına batan cam kırıklarını görmedi. İçine giremedikleri için senden nefret edip kaçtılar, sonra nefretlerini olmadık bir yerde unutup bir başkasına gittiler.
Sen bu unutulmuş nefretleri arayıp bulmak için kimbilir kaç kez kaybolmuştun bu şehirde.
Şimdi sen en çok bu şehre benziyorsun sevgili. Bir yanın gökyüzünde çılgınca şarkı söylüyor, bir yanın dünyanın en dokunulmazı. Ama her nefes aldığında içine cam kırıkları batıyor. Her nefes aldığında içindeki karanlık biraz daha büyüyor. Biraz daha ulaşılmaz, biraz daha uzak oluyorsun. Çünkü insanlara yaklaştıkça hep daha uzaklara itildin sen. Sarılmak istedikçe onlara, biraz daha boşluğa savruldun.
Ama unutma, sen de benim gibi hiç büyümeyen bir çocuksun. Tapıyorsun yaşamaya, tapıyorsun nefes almaya. Onca acı çekmene rağmen AŞKA AŞIKSIN sen de bu şehir gibi… BENİM GİBİ…
tarzım değıl ama bu aralar dj akmandan aşkın derya dıye bır şarkı var çok dınler olmun ya:))nedense artık.........
:icon_smile_blush: şey şimdilik yok.. ama çalışmalarım defam edicek söz :)Alıntı:
Kadish Nickli Üyeden Alıntı
sabırsızlıkla bekliyoruz
Geceleri sensizlikle kaçan uykularımda, sana biraz daha aşık oluşum..
Her sabah uyandığımda, aynı gökyüzü altında birlikte nefes almamızdan duyduğum mutluluğum...
Ne yapmak istiyorum, nasılım ? sorularını sormaya vakit bulamadan, sadece seni düşünüşüm..
Sevgimle yaşayışım ve sevmenle var oluşum...
Hepsi eskidenmiş sevgilim..
https://img461.imageshack.us/img461/...artistinc0.jpg
Şimdi sorulacak sorular ve verilecek cevaplar,
Ardından dökülen damlalar ve sessiz çığlıklar,
Yarıda kalmış hayaller ve tükenmiş umutlar var sadece....
Yokluğun içimde gün be gün büyüyen, kara bir bulut gibi çöktü ruhuma..
Seni Çok Özledim Herşeyim.......
Off yine damardan serum oldu şimdi...
https://img484.imageshack.us/img484/...ywehalirg1.jpg
Gözlerimin etrafındaki çizgiler artık belli oluyor..
Bütün o çizgiler son 1 yılda oldu..Sana, bana, bize ağlarken..
Ben Leyla olmuşum kimin umurunda, Mecnun çoktan gitmişken...
Bu ne garip bir yangındı böyle.. sen söndün, ben yanarken...
Peki ben neden hala böyleyim..? Neden hala geçmişteyim..?
Belki de ben sana hala....AŞIĞIMMM...!!
İşte tam burda karşındayım...
Ya şimdi tut elimden, ya da bir daha söz etme özlemekten.. Çok çok çok karışığım zaten...
Ruhum iki ucun arasında gezinip duruyor..!
Bugün zaman akmasın dursun, ben içinden geçeceğim..
Ama neden..? Neden hala böyleyim..? Neden hala geçmişteyim....??
Belki de ben sana hala...AŞIĞIMMM...!!
İşte tam burda karşındayım...
Ya şimdi tut elimden, ya da bir daha söz etme özlemekten..
koskocaman bir yalnızlığa ait fısıltılar...
Çok zaman önceydi. O kadar zaman önceydi ki zaman diye bir sey yoktu.
Insanlar günes dogup batincaya kadar yasiyorlardi hayati.
Bir daha hiç olmayacakmis gibi dolu ve anlamli.
Derken zaman diye üç parçali bir sey icat etti insan.
Bir parçasina dün dedi, diger parcasina bugün, öteki
parçasina da yarin. Sonra fesat karisti zamana ve insan bugünü unuttu.
Dünü düsünüp pisman oldu, yarini düsünüp telaslandi;
ama isin ilginç tarafi tüm telas ve pismanliklari günes dogup
batincaya kadar yasadi.
Farkinda olmadan rezil etti bu gününü.
Oysa yarin, bugüne dün diyor, dünde bu gün için yarin
diyordu. Bir türlü beceremedi. Bir eliyle yarina, diger eliyle düne yapisti. Bu günü eline yüzüne bulastirdi... Mutsuz oldu insan.
Ve ne gariptir ki yarinin telasi da, dünün pismanligini da
hep bugün yasadi; ama bugünü hiç yasayamadi. Ne yarin ne de dün!
Can DündaR
Gitmeni asla istemediğim halde
buna mecbur olduğunu görmek
ve sana bunları söylemeden
''git artık'' demek
''beni ne kadar çabuk unutursan, o kadar çabuk
kavuşacaksın mutluluğa''
demek sana nede zor
seni görmemek ve belki yıllar sonra
karsılaştığımızda
bana bir yabancı gibi bakmanı istemek senden...
yeni bir sevdayı yasakladığım kalbime söz geçirmek....
bu kısmı yıktı beni yemin ederim, bittim...
@Kadish; çok teşekkürler paylaşım için.. dünya üzerinde yaşadıklarıma benzer şeyleri yaşayan, hissettiklerimi ama dile getiremediklerimi yazabilen birilerinin var olduğunu bilmek güzel.. kendimce boğulduğum karanlıkta, herkesin kendine ait bir karanlığının olduğunu ve bunun geçici bir hastalık olduğunu bilmek ve tek olmadığımı hissetmek bana iyi geliyor....
Bu o kadar doğru bir söz ki.Alıntı:
Kadish Nickli Üyeden Alıntı
Ama işte geldi bunu anlat biryerlere... Aslında çok iyi anlıyor ama işine gelmiyor bence. :)
Kadriye teşekkürler paylaşım için...
eğer kalbimize bişileri dinletmek o kadar kolay olsaydı, yaşanılan birçok acıyı belki hiç çekmezdik... ama eğer mantığınla bi karar aldıysan, kalp ne derse dersin kararının arkasında durmalısın bence.. ben elimden geleni yapmaya çalışıyorum bu yüzden aylardır.. canım yanıyor ama bile bile kahır çekmekdense, böylesi çok daha iyi aslında...
Gücün var mı sevgilim derin sularda inci tanesi aramaya?
Cesaretin kaldıysa hala benle aşktan konuşmaya..!
Söyle canım sevgilim, hayat bize oyun oynuyor olabilir mi?
Yorgun gibi bir halin var, duyguların karışık olabilir mi..?
Sil baştan başlamak gerek bazen, hayatı sıfırlamak....
Sil baştan sevmek gerek bazen, herşeyi unutmak...
https://img441.imageshack.us/img441/...ftab318vf9.jpg
Sanki bugün son günmüş gibi, dolu dolu yaşamak istiyorum ben,
Her ne çıkarsa yoluma selam verip, yürümek istiyorum ben..
Sil baştan başlamak gerek bazen, hayatı sıfırlamak....
Sil baştan sevmek gerek bazen, herşeyi unutmak...
Çok iyisiniz arkadaşlar aynen devam...:)
Utandı şiir...
Altmış iki yıl önce...
Toprak kokardı dizlerim
Ellerim çamur
Koştuğum top kadardı dünya
Yorgunluğum, oyunlarım kadar.
Mızıkçılığı, köşe kapmacada öğrendim
İlk göz yaşım tele dolanan uçurtmaydı
En uzaklar, yorgun adımlar sonrası
Babamın omzunda biterdi
En yakın sevgi, kardeşimin avuçlarında
Anamın göğsü.
Ben boylarda dokuz kişiydik
Aynı gün batışında kulağı çekilen
Saklambaç oynasaydık
Bulunur muydu sokak suçlarımız ;
Sadece bir cam kırmıştık....
Bağrış sonrası sustu kahkahalar
Bir saksı sardunyaya çarpmıştı körebe
Neden onca yaygaralar
Başka sokağın çocuklarıyla yedik dutları
Bahçeleri yıkmadık, ağaçları da çalmadık
Sanki hiç onlar çocuk olmadı.
Ağustos altı
Yıl bin dokuz yüz kırk beş
Sabah sekiz on üç
Annem çamaşırları sererken güneşe
Gerdanı akça pakçaydı
Babam taşocağı yolunda
Sırıtırdı mavi gözleri kuşlara
Sütten bıyıklarım saklamazdı buruşuk yüzümü
Kardeşim kundağında, rüyalardan habersiz.
Gök patladı...
Sonrası
Onca ağırlık kirpiklerimde
Karanlığımda çığlık üstü çığlık
Herkes kayıp, sol yanım dahil
Yıl iki bin yedi
Parçalarımız birleşti mi çocuk gülüşlerinde ?
Burası mı çok derin
Sesiniz mi kısık ?
Zeynep teşekkürler....
Alıntı:
ABNEW Nickli Üyeden Alıntı
şşşş Arda olmuyo öyle gaz vermek, biraz da sen yolla bakalım güzel şiirlerden :D:D:D
Şiir yerine subaru rc resimleri yollasam:D:D:D
Okumak daha güzel Emre...
Alıntı:
ABNEW Nickli Üyeden Alıntı
o da süper olur ama ona farklı bi başlık açalım, bekliyom resimleri ;)
bi arada kapıştırırız, ben havadan sen karadan :D:D:D:D
ehheeeehh arda sendende başka ne beklenirki bari şöyle güzellerinden koy :You_Rock_Emoticon:Alıntı:
ABNEW Nickli Üyeden Alıntı
buranın havasını subaru mubaru bozarsanız wallaha da billaha yolarım hepinizi.. zeynom teşekkürler şiir için, gerçekten çok hoş..!
orhan velii den
...
arkadaşlar paylasım için teşekkurler
Bir kadın çocuktur aslında..
Çocuk gibi davranmayı sever..
Erkeğin kendisine bir çoçuğa gösterdiği şevkati göstermesini de ister.
Ama her kadın çocukça da olsa dinlenilmesini, dikkate alınmasını ister.
Yani bir kadının çocukluk yapmasına izin vereceksiniz, ama asla onu bir çocuk olarak görmeyeceksiniz.
Bir kadın güçlüdür aslında.
Hatta erkeklerden çok daha güçlüdür.
Ama gücünü her zaman ortaya koymayı sevmez.
İster ki erkeğin gücü kendisine huzur versin..
Kendi kendine yapabileceği şeyleri bile erkeğin yapmasını bekler.
Böylece hem daha kadın olduğunu hissedecektir hem de erkeğinin ne kadar güçlü olduğunu görecektir.
Ancak kadın gücünü göstermek istediğinde onu engelleyemezsiniz.
Yapmak istediği bir şey varsa mutlaka yapar.
Bir kadın sevgilidir aslında.
İçinde her zaman sevgiyi taşır.
Sevdiklerinden kolay kolay ayrılamaz.
Sevdiklerini kolay kolay kıramaz.
Zor sever ama tam sever.
Bir kadının tam anlamıyla sevebilmesi için yüreğinin kabul ettiğini beyninin de kabul etmesi gerekir.
Ve sevmezse de onu asla sevmeye zorlayamazsınız.
Belki kolayca yüreğine girebilirsiniz.Ancak beyninde yer etmemişseniz her an terk edilebilirsiniz.
Sevmediği halde terk etmeyen kadınlar da var elbette.
Bunun nedeni ise engelleyemedikleri "acımak" duygusudur.
Bir kadın bilgindir aslında.Neler yapabileceğini erkek aklı hayal bile edemez.
Yaratıcılığının sınırı yoktur. Ama bunu ortaya çıkartmak için hayatının erkeğini bekler.
Hoyratça harcamaz yaratıcılığını sadece erkeğine saklar.
Bir kadının gerçek erkeği olmayı başarabilmişseniz çok şanslısınız demektir.
Çünkü yaşamınız asla sıradan olmayacaktır.
Bir kadın hayattır aslında.
Çünkü hayatın içinde olan her şey ancak kadınlar olduğunda anlam kazanıyor.
Yemek yemek su içmek bile.
Bir kadının elinden içtiğiniz suyla kendi kendinize bardağı doldurup içtiğiniz su arasındaki lezzet farkını anlayabiliyor musunuz?
Anlıyorsanız ne mutlu size. Anlamıyorsanız, ne yazık ki yaşamıyorsunuz.
CAN DÜNDAR
21 yasindaki Katie Kirkpatrick, kanser hastasi ama bu hastaligi askiyla evlenmesine engel olmadi.
https://img221.imageshack.us/img221/...3511628uw2.png
https://img260.imageshack.us/img260/...5041071wz9.png
https://img297.imageshack.us/img297/...5984347gm3.png
https://img329.imageshack.us/img329/...7392676js1.png
https://img179.imageshack.us/img179/382/42857575hn7.png
https://img501.imageshack.us/img501/...9957662nv6.png
https://img244.imageshack.us/img244/...0671415ce9.png
https://img412.imageshack.us/img412/3603/10bu5.png
https://img91.imageshack.us/img91/7985/11gm6.png
Katie şimdi nemi yapıyor? Hastalığı inanılmaz bir hızla düzeliyor!
Sevgi herseyin ilacidir....
Çölün ortasında ağaç misali
Yalnızım birtanem yalnızım yalnız
Ne olur bir güncük gel gör halimi
Olma böylesine olma vefasız
Gel gönlüme artık gel de gül açsın
Sözlerin ruhuma bir ışık saçsın
Yaralı gönlüme bir tek ilaçsın
Gel koyma beni koyma devasız
Yüreği geçmişin izleriyle kanayan dost!
Geç karşıma da yâd edelim o geçmişi,
Görelim, gösterelim bizi yaralayan o günleri...
Tıpkı senin gibiydim ben de bir zaman!
Sevmiştim, sevilmeye doymadan,
Herşeyi, geleceğimi silip ortadan,
Bir kızın gözbebeklerine bıraktım kendimi...
Çok gece uyandım aniden,
Çok düş görüp, çok ağladım gizliden,
Çok yalvardım, çok medet umdum geceden,
Ağlamamaya ikna edemedim gözlerimi...
Biliyordum;
Kendimi avutuyordum!
Görüyordum;
Usulca yok oluyordum!
Hissediyorsum;
Sevilmiyordum...
Hepsini görmemezlikten gelerek iç çekiyordum,
Her şeyi bildiğim hâlde devam ediyordum...
Ne güç kalmıştı artık bende,
Ne kuvvet...
Herşey kırık ve yıkık düşlerde,
Kalbim sabret...
Sabretmeyi de öğrenmiştim böylece,
Ama kendimi sevdirmeyi öğrenememiştim...
Gece olunca kalbim kanardı,
İçimde büyütmek istediğim güller solardı,
Umutsuzluklar ve çaresizlikler dolup taşardı,
Hâlâ akıl erdiremiyorum, bu kalp nasıl yaşardı...
----------------------
Özledim seni, düştüm yollara
Açtım gönlümü rüzgarına
Bir hayaldi sanki, bir macera
Yıkıldım. Kelimeler paramparça
Yandım...Yandım...
Yandım yandım ahhhh ki ne yandım!
Bana yeniden şarkılar söyleten kadın
Baka baka doyamadım, hem kokladım da
Sarhoşluğu geçmedi hala
İçimde sevdan...
Hala hoş bir havan var
Ne güzel adın
Bir çizik attın gönlüme, kanattın.
Yandım...Yandım...
Yandım yandım ahhhh ki ne yandım!
Bana yeniden şarkılar söyleten kadın
Baka baka doyamadım, hem kokladım da
Sarhoşluğu geçmedi hala
İçimde sevdan...
Seni görebildiğim yer rüyalar artık.
Deli diyorlar bana
Ah bu ayrılık...
nedendir bilmem ama bu gece çok efkarlandım....
Delikanlı bir sevdaydı benimki,
Ak düşmeden önce saçlarına.
Harbidendi benim sevdam,
Haybeye vurulan tokatları yemeden önce.
Niyetim ikramdı kırk yıllık kahveyi.
Acı, acı ama kana kana içmekti,
Hayatı meze yapmaktı,
Aşkı satın almak değil, çalmaktı.
Suçum buysa varın vurun kelepçeyi gönlüme,
Hasta düşlerimi darağacına gönderin,
Kırın kanatlarımı koyun kafese.
Siyahına pembe inandırılmış birliktelik;
Gündüzüne mumlar yaktırmış, emanet aşk yenik!
Ben ki sıcaklığın heveslisi,
Ben ki gözyaşımın katili,
Terk edip gururumu ağlıyorum şimdi...
Sahte sahte,
Herşey sahte...
Kalp yenik, akıl kanmıyor; sözler sahte!
Bir küçük oda,
Sevgilerim içinde.
Kilit vurmuşum kapısına.
Çaresiz aşk eli kolu bağlanmış,
Nöbete duruyor dışarda...
Sahte sahte,
Herşey sahte...
Kalp yenik, akıl kanmıyor; sözler sahte!
seni çok özledim,
gece gözlüm benim.
gemilere bin gel! Yine gidersin.
sonbahar rüzgarı,
kırarken dalları,
ayrı düşen yaprak,
yaşar mı söyle!
olsaydım olsaydım;
ben yağmur olsaydım.
düşseydim bulutlardan;
kirpikte dursaydım.
unutuldum mu ben?
unutuldum mu ben?
seviyorsan bulutları tut gel ;
yine gidersin...
Bilmem hatırlar mısın?
Nasılda utanırdım seninle konuştuğumda.
Ellerim, ayaklarım birbirine dolanırdı.
Her yüzüne baktığımda, gülerdin..
Bilmem hatırlar mısın?
Korkardım sevgimi söylemeye.
Korkardım çünkü, ters bir yanıt almaktan.
Her Aşk dediğinde, susardım..
Bilmem hatırlar mısın?
Seninle konuşmak için can atardım.
Gözlerine dalar, kendimden geçerdim.
Her zor anımda, üzülürdün..
Bilmem hatırlar mısın?
Konuşurduk bahar akşamlarında,.
Konu her defasında sevdaya dönerdi.
Her biz dediğinde, ağlardım..
Bilmem hatırlar mısın?
Sıcak yaz akşamlarında beraberdik.
Yan yanaydı hep ruhlarımız, geceye inat.
Her konuşmamda, susardın..
Bilmem hatırlar mısın?
Hiç konuşamadık seninle sevgimizi.
Oysa o kadar açıktı ki herşey.
Her yakınlaşmamızda, kaçardım..
Bilmem hatırlar mısın?
Hep beraber olucaktık seninle.
Bu son olacaktı, ikimiz içinde.
Her ayrılık dediğimde, kızardın..
Bilmem hatırlar mısın?
Beni son defa ve habersiz terk ettiğinde.
Nasıl yandı yüreğim ve nasıl haykırdım gecelere.
Elimde olmadan nasıl isyan ettim; hayata, kadere, sevgiye.
Oysa ne senin suçundu bu habersiz elveda; nede hayatın, sevginin.
Tamamiyle kendi keşkemdi bu haykırış, kendi pişmanlığım.
Bir kere bile seni seviyorum diyememiştim sana.
İçimde kilitlendi kaldı, son ayrılık haberinle.
Bilmem hatırlar mısın?
Ben hatırlıyorum, zaten hiç unutamadım ki...
saat 05.14 güneş doğarken...
https://img515.imageshack.us/img515/...oidac65si4.jpg
Güneş Doğuyor
Gene güneş doğuyor,
Yalnızlığıma elveda diyorum.
Ve merhaba diyorum insanlara,
Yağmurlu bir bahar sabahında..
Gene güneş doğuyor,
Karanlık yarınlarıma...
Ve parlatıyor güzel gözlerini,
Geceleri aydınlatacak kadar..
Gene güneş doğuyor,
Karartıyor anılarımızı...
Çünkü gece duygu yükleniyor insan.
Ve gece anlıyor aşık olduğunu..
Hem de delicesine ağlayarak...
sabah uyanıpta bu konuyu okuduğunuzda başınızı çok şişirmiş ve de sizleri efkarlandırmış isem şimdiden affola...
ha bu arada önceki sayfayada bakın. orada ibretlik bir hikaye var....
Allah'ım sabaha karşı neler yapmışsın böyle.. Bundan sonra bol bol o saatlerde nöbet tut da, böyle icraatlar çıkart, hakkaten süperler özellikle de hikaye :( :) ellerine yüreğine sağlık emrecim
Emre keşke ben de nöbette böyle şeyler yazabilsem:) teşekkürler...
vucudumdaki hücreler sensiz nefes alamıyor artık
sabah doğacak güneşi sensizlikle karşılamak istemiyorum
gel n'olursun, bitsin bu ayrılık
kurudu göz yaşlarım, öldü içimdeki çocuğum
acı.. büyük.. çok derin ve karanlık..
yaşamayı..senle, benle, bize ait o hayatı yaşamayı çok özledim..
kahroluyorum, nefret ediyorum senin için ağlamaktan
ama susturamıyorum.. çünkü sana hala aşığım...
Sensizlik?
apansiz gecelerin ortasinda belirmesiyle ba$lar her$ey. once varolur gecede, sonra dahil olur, arkasindan surekli olur ve en sonunda vazgecilmez olur. dur durak bilmeden du$uncelere sevkediverir apansiz zamanlarda, du$undurur, ozlenir, ozletir, merak edilir, hissedilir, ya$anamadigi zamanlarda O'nun varligi anilar canlanir, gecmi$ bir suzgecten gecirilir ve O'nun oldugu anlar teneffus edilir. uzak diyarlarda aklin ucundan saniye saniye akarken guzel gunlere dair kareler bir anda telefon carir.
O'nun sesi ile kar$ila$an bulanik du$unceler sesi bogukla$tirir.. ve beklenen soru.
"neyin var."
verilebilecek tek ve en durust cevap.."sensizlik"...
-----------------------------------------------------------------------
eğer o yoksun olunan "sen" hayatın her anını, düşünceleri, hayalleri herşeyi kaplıyorsa bir nevi kimsesizliktir sensizlik. "sen" den uzakken, "sen" burada yokken yaşanılan en yoğun yalnızlıktır. ağlamak bağırmak anlamsızlaşır, kimse duymaz gibi gelir insana çünkü "sen" yoktur, duyamaz, duymamaya gitmiştir çünkü. can acıtır sensizlik. kişi "sen" olarak seçtiğini gönderince uzaklara ne sen kalır içinde ne ben...
-----------------------------------------------------------------------
sen diye söz edilen kişinin asla bilemeyeceği yoksunluk hali.
-----------------------------------------------------------------------
biz olamamak, "ben" olarak kalmaya mahkum olmak...
*************************************************
"...gizem diye bir olgu yoktur,
sadece ortaya çıkarılmamış gerçeklikler vardır,
gizem dediklerimiz ise ortaya çıkarılacakları günü bekleyen olgulardır, dolayısıyla gizem yoktur, sadece bilinmeyen vardır..." :bigstar:
sanırsın.. dağlarda yol olmaz..
uzanırsın kalbinde güç kalmaz.. uzanırsın...yarın olmaz..
zor günlerin ardında huzur olmaz ki her zaman.. umutlar yön bulmaz, yarın olsada beklenen gün olmaz...
sözlerim gerçektir, yüreğim kardeştir her zaman..
umudum sonsuzdur, uğraşım bitmez hiçbir zaman..
https://img393.imageshack.us/img393/...bykedradt8.jpg
geliyor, geçiyor hayat, dönüyor, durmuyor dünya...
yazdıklarını bir de uygulayabilsen tam süper olacak kanımca ;)
umudun ne acaba ama...? önemli olan o umudun bende hissettirdikleri.. sadece kelimeler değil, görüntüler de önemlidir bazen ;)
umudun sonsuz olsun, uğraşın hiç bitmesin, hemencik herşeyde pes etme, gerisi zaten gelir kendiliğinden...