Söylemesi zor, yazması ise daha kolay..

[dagored]

nedendir bilmem ama bu gece çok efkarlandım....




Delikanlı bir sevdaydı benimki,
Ak düşmeden önce saçlarına.
Harbidendi benim sevdam,
Haybeye vurulan tokatları yemeden önce.

Niyetim ikramdı kırk yıllık kahveyi.
Acı, acı ama kana kana içmekti,
Hayatı meze yapmaktı,
Aşkı satın almak değil, çalmaktı.
Suçum buysa varın vurun kelepçeyi gönlüme,
Hasta düşlerimi darağacına gönderin,
Kırın kanatlarımı koyun kafese.

[dagored]

Siyahına pembe inandırılmış birliktelik;
Gündüzüne mumlar yaktırmış, emanet aşk yenik!
Ben ki sıcaklığın heveslisi,
Ben ki gözyaşımın katili,
Terk edip gururumu ağlıyorum şimdi...

Sahte sahte,
Herşey sahte...
Kalp yenik, akıl kanmıyor; sözler sahte!

Bir küçük oda,
Sevgilerim içinde.
Kilit vurmuşum kapısına.
Çaresiz aşk eli kolu bağlanmış,
Nöbete duruyor dışarda...


Sahte sahte,
Herşey sahte...
Kalp yenik, akıl kanmıyor; sözler sahte!

[dagored]

seni çok özledim,
gece gözlüm benim.
gemilere bin gel! Yine gidersin.
sonbahar rüzgarı,
kırarken dalları,
ayrı düşen yaprak,
yaşar mı söyle!

olsaydım olsaydım;
ben yağmur olsaydım.
düşseydim bulutlardan;
kirpikte dursaydım.

unutuldum mu ben?
unutuldum mu ben?
seviyorsan bulutları tut gel ;
yine gidersin...

[dagored]

Bilmem hatırlar mısın?
Nasılda utanırdım seninle konuştuğumda.
Ellerim, ayaklarım birbirine dolanırdı.
Her yüzüne baktığımda, gülerdin..

Bilmem hatırlar mısın?
Korkardım sevgimi söylemeye.
Korkardım çünkü, ters bir yanıt almaktan.
Her Aşk dediğinde, susardım..

Bilmem hatırlar mısın?
Seninle konuşmak için can atardım.
Gözlerine dalar, kendimden geçerdim.
Her zor anımda, üzülürdün..

Bilmem hatırlar mısın?
Konuşurduk bahar akşamlarında,.
Konu her defasında sevdaya dönerdi.
Her biz dediğinde, ağlardım..

Bilmem hatırlar mısın?
Sıcak yaz akşamlarında beraberdik.
Yan yanaydı hep ruhlarımız, geceye inat.
Her konuşmamda, susardın..

Bilmem hatırlar mısın?
Hiç konuşamadık seninle sevgimizi.
Oysa o kadar açıktı ki herşey.
Her yakınlaşmamızda, kaçardım..

Bilmem hatırlar mısın?
Hep beraber olucaktık seninle.
Bu son olacaktı, ikimiz içinde.
Her ayrılık dediğimde, kızardın..

Bilmem hatırlar mısın?
Beni son defa ve habersiz terk ettiğinde.
Nasıl yandı yüreğim ve nasıl haykırdım gecelere.
Elimde olmadan nasıl isyan ettim; hayata, kadere, sevgiye.
Oysa ne senin suçundu bu habersiz elveda; nede hayatın, sevginin.
Tamamiyle kendi keşkemdi bu haykırış, kendi pişmanlığım.
Bir kere bile seni seviyorum diyememiştim sana.
İçimde kilitlendi kaldı, son ayrılık haberinle.
Bilmem hatırlar mısın?
Ben hatırlıyorum, zaten hiç unutamadım ki...

[dagored]

saat 05.14 güneş doğarken...

Güneş Doğuyor

Gene güneş doğuyor,
Yalnızlığıma elveda diyorum.
Ve merhaba diyorum insanlara,
Yağmurlu bir bahar sabahında..

Gene güneş doğuyor,
Karanlık yarınlarıma...
Ve parlatıyor güzel gözlerini,
Geceleri aydınlatacak kadar..

Gene güneş doğuyor,
Karartıyor anılarımızı...
Çünkü gece duygu yükleniyor insan.
Ve gece anlıyor aşık olduğunu..
Hem de delicesine ağlayarak...

sabah uyanıpta bu konuyu okuduğunuzda başınızı çok şişirmiş ve de sizleri efkarlandırmış isem şimdiden affola...


ha bu arada önceki sayfayada bakın. orada ibretlik bir hikaye var....