çoşkuncum türkiyede ilk internet kullanan 100 kişiden biriyim itü de katılmıştım seneler önce senesini bile unuttum o derece.Alıntı:
GP COSKUN Nickli Üyeden Alıntı
PC teknolojisini 80li yıllarda ibm de stajer oldugum dönemde yalayıp yuttum. Sene 2000-2001 aydındogan gazetesi ile kupon karşılıgı pc veriyordu. Ben ise bilgisayar üretip satan bir firmada çalışıyordum. Bu gazete bilgisayarları sayesinde tüm sektörde o zamanlar sayıları 100 ü geçmeyen pc üreten şirketlerin %70-80 i battı aydın dogan vestelden ucuza yaptırdıgı dandik pc leri gazetesinde kupon karşılıgı sattı sebep bu. Biz de ne yaptık hemen işi değiştirdik yazılım sektörüne geçtik bir süre de orada kaldık derken deprem ekonomik kriz vs bizi peynir ekmek yemege mahkum etti. Daha bi ilerisinde ise uzun süreliğine dükkanı kapattık ısrar etmeyelim bir de çalıştıgımız her gün devlete boşa borçlanmayalım dedik 2 sene iş aradım ama boş durmadım elimde çanta küçük büyük iş yerlerini dolaştım ufak tefek teknik servislerini uygun fiyata yaptım. İşsiz kalmadım hiçbir zaman.
Diyeceksin ki sen işi biliyorsun lastik alamayan kamyoncu ne yapsın başka iş bilmez...Dogrudur ama bilmemek değil amaç öğrenmemek için özel çaba sarfediyorlar şanslarını herkes başka yerlerde deneyebilir ben bu yaştan sonra elbette sıvacı olamam boyacı olamam ama emin olun iş yoksa o işte de çalışırım . Denk ve uygun iş bulmak çok da zor değil zor olan insanın kendini kendi içinde hapsetmesidir neden se biz türk milleti olarak bunu başaran ender çalışma prensibine sahip insanlarız.
Duygusalız işimizi duygumuzla karıştırarak yaparız aynı kategoride çalışma yapılırken iş arkadaşının kendinden az çalışmasına dayanamayız bir şekilde kuyu kazar karşılık veririz kısır çekişmeler ile mesai harcarız.
Ben kendimden örnek veriyorum başkasını bilemem ama 17 yaşından beri profesyonel olarak çalışırım elime ne geçti biliyormusunuz? iyi denecek bir ev iyi bir araba ve bankada bir miktar borç ve kalitesi yüksek bir hayat bunun dışında maddi bir birikimim olamadı tek birikimimi bir araziye yatırdım hayatı dolu dolu yaşadım iyisi ile kötüsü ile.
Lastik alamayacaksam arabaya binmem araç ile iş de yapmam bendeki zihniyet budur.
Seni de anlıyorum savundugun kesimi de anlıyorum çoşkun ama görüş açılarımız farklı umarım kızmamışsındır. :)
Bir yerde iş yapmak pahasına tanımadıgı insanların hayatını hiçe atmak öte tarafta aç kalmak yani ben ölmeyeyim de başkası ölsün gibi bir mantık çıkıyor buradan. Tabii ileri ucu düşünürseniz budur.
Ben 38 yaşında biri olarak o kamyon kaplama lastiklerini 30 yaşından beri yollarda görüyorum (Dedemle Ankara -İstanbul arası çok gezmelere gittik küçükken o zamanlarda da vardı) daha bi en az 50-80-100 yıl görürüz bu kaplamaları biz göremesek de çocuklarımız torunlarımız görür Türkiyede değişmesi gereken çok şey var ne yazık ki....
