Bir grande punto hikayesi
onu ilk defa 2005 yılının sonunda bir televizyon reklamında kıpkırmızı elbisesiyle büyük bir cam parçasının içinden hızla geçerken gördüm
offf dedim içimden ne kadar güzel bir araba bu
sonra ilerleyen günlerde tekrar tekrar reklamlarda görmeye başladım
sanırım aşık oluyordum
eşime döndüm kesinlikle bu arabadan alıcam dedim eşimde içini çekerek
inşalah diye cevap verdi
aradan 1,5 yıl kadar geçtikten sonra bravomu satmıştım
fellik fellik grande punto aramaya başladım bütçem gereği 16 -17 bin liranın üstüne çıkamıyordum
2 ay boyunca oto pazarlarını galerileri interneti araştırdım ama o fiyatlara punto bulmak imkansızdı yavaş yavaş umutlarımızı kaybetmeye başladık
derken bostancıda bir reno megane hatcback buldum
2005 model beyaz çelik jantlı 40 bin km de 16,500 tl idi
gittim aracı inceledim pazarlığını yaptık satıcısıyla 15,850 tl anlaştık
o gün ona 150 tl kapora verdim ertesi gün noterde satış yapmak için buluşmak üzere ayrıldık
ben eve otobüs ile dönerken kartal da ışıklarda yanımıza kırmızı bir grande punto geldi durdu o an içim cız etti
düşünüyordum nasıl yapmalıydım bilmiyordum ama puntoyu muhakkak almalıydım eve geldiğimde eşime renonun sahibiyle anlaştığımı yarın arabayı alacağımı söyledim peşindende ekledim biraz önce yanımızda duran puntoyu anlattım çok üzüldüğümü söyledim oda üzülüyordu ama bana belli etmemek için olsun ilerde alırız inşallah diyordu
yemekten sonra ben tekrar bilgisayarın başına oturdum oyun oynamaya başladım yine şeytan dürttü sahibindene girdim tekrar
düşünsenize araba almışım sevinmiyorum sevinemiyorum hala internette puntolara bakıyorum derken birden daha ilanı yeni koyulmuş benim
arizona yıldızıyla karşılaştım
o anda bu arabanın sanki benim olacağı içime doğdu 2007 model daha 3 aylık sıfır gibi karşımda duruyordu 20,750 tl fiyat biçmişler
hemen aradım pazarlık için konuştum ama 20 bin liranın altına inmediler
sabah geleceğimi söyleyerek adreslerini aldım ve erkenden kalktım gittim
durumumu tüm açıklığıyla anlattım ve çok zorlasam bankadan kredi alarak aracı 19,000 tl ye alabileceğimi söyledim adamın eşinin baskısı sonucu
adamı zor bela razı ettik kaporasını verip kredi işlemlerine başladım bir gün içinde kredi onaylandı ve nihayet hayallerimin aracına kavuştum
ilk bindiğim gün hala inanamıyordum bu araba benim miydi diye
durup dururken dolaşmaya çıkıyor kasıla kasıla dolaşıyordum o zamanlar şimdiki kadar punto yoktu çok nadir görebiliyordunuz ve bunlardan bir tanesinin sahibide bendim
ilk günlerde gece yarısı kalkıp camdan arabamı seyrediyordum sanki bakmaya doyamıyordum
yaklaşık aradan üç sene geçti ne ben onu üzdüm ne o beni üzdü
dün akşam yine balkondan ona bakarken aklıma geldi dedim 3 yıl geçti yavaş yavaş yaşlanıyor daha dün bebekti şimdi 3 yaşında ve 53 bin km de
içimi hüzün kapladı baya bir üzüldüm oda günün birinde eskiycek ve ayrılmak zorunda kalacağız ama inanın bana dün akşam eşimede söyledim
bundan sonra alacağım aracı bunun kadar sevebilecekmiyim yada bunun kadar sahip olmayı isteyeceğim bir araba olacakmı
nasıl unutabilirimki puntoyla gezmelerimden tutunda forum buluşmaları gptr forumu bir sürü bana arkadaş dost kazandıran arabayı
belki o gün renoyu alsaydım hiç birinizle tanışamıyacaktım
kim ne derse desin ben grande puntoyu seviyorum
o yaşlanıyor ben kahroluyorum ama yinede sonuna dek onu seviyorum
