fırat dün akşamüstü yaseminle konuştuktan sonra annemleri evlerine bıraktıktan sonra saat 22.00 gibi yolumu değiştirerek seyirtepe ye çıktım kafe kısmının bize uygun olup olmadığına emin olabilmek için. daha önce restoran kısmına gitmiştim ama kafe kısmına göz atmak için şöyle bir girip çıkmıştım. hani ın organize ettiği özdilek teki iftar yemeğimiz var ya onun gibi sadece bize ait olacak bir ortam olacağı bizbize olacağımız için içim daha rahat etti.

elbette bu tür isteklerin sonu yok. ama eminim ki tüm arkadaşlarımız en az sizin bizim kadar bu türlü buluşmaların en iyi şekilde geçmesini istedikleri için ister istemez düşüncelerini fikirlerini tecrübelerini paylaşıyorlar.

ben sadece çok kısa bir hikayeyle söylemek istediklerimi daha iyi anlatabileceğimi düşünüyorum. bir düğün sırasında gelen her davetliye ama her davetliye bir koç kesilmiş. düğün bittikten sonra konuşulan her davetliye koç kesilmesinden çok senin koçun büyüktü benim koçum küçüktü gibi konuşmalar olmuş. daha nice buluşmalarımız olacak bir dahaki sefere arkadaşların dediği yerlerde buluşuruz. önemli olan hep bir arada olmamız. gerisi teferruat değil mi?