7 sonuçtan 1 ile 7 arası

Konu: Bir Taksi Yolculuğu (Güzel bir hikaye)

  1. #1
    Yasemin ŞENŞATIR
    JASMINE - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik tarihi
    01/04/2007
    Yaş
    46
    Mesajlar
    9.382
    Nereden
    İzmir
    Rengi
    Arizona Bej
    Plaka
    35 EF 585
    Edilen teşekkür: 4817

    Standart Bir Taksi Yolculuğu (Güzel bir hikaye)

    Bir Taksi Yolculuğu


    Yirmi yıl önce geçimimi taksicilik yaparak kazanıyordum. Bir keresinde, saat sabaha karşı 02.30'da bir yolcu aldım; adrese vardığımda, giriş katındaki bir pencerede görülen tek ışığın dışında bütün bina kapkaranlıktı. Bu şartlar altında, çoğu taksi şoförü bir iki sefer korna çalar, bir dakika bekler, sonra çeker giderdi.

    Fakat ben, taşıma aracı olarak yalnızca taksiye bağlı pek çok fakir insanla karşılaşmıştım. Eğer etrafta tehlike kokusu yoksa, her zaman kapıya giderdim. Bu yolcu belki de benim yardımıma ihtiyaç duyacak biridir, diye düşünürdüm kendi kendime.

    Onun için kapıya gittim ve çaldım, "Bir dakika", diye yanıt verdi zayıf, yaşlıca bir ses. Yerde birşeyin sürükleyerek çekildiğini duyabiliyordum.

    Uzun bir aradan sonra, kapı açıldı. Önümde 80'li yaşlarında, ufak tefek bir hanım duruyordu. Sanki 1940'ların filmlerinden çıkmışçasına, em bir elbise giymişti ve başına da ön tarafına tül tutturulmuş yuvarlak bir şapka takmıştı.

    Yanında küçük, plastikten bir valiz vardı. Daire sanki içinde yıllardır hiç yaşanmamış gibi bir görünüme sahipti. Bütün eşyalar çarşaflarla örtülüydü. Duvarlarda saat, süs eşyası ya da tezgahın üzerinde kap-kaçak yoktu. Köşede, içi fotoğraf ve cam bardaklarla doldurulmuş bir karton kutu duruyordu.

    "Çantamı arabaya kadar taşır mıydınız?" dedi. Valizi arabaya götürdüm, sonra kadına yardım etmek üzere döndüm. Koluma girdi ve yavaşça arabaya yürüdük. Nezaketimden ötürü teşekkür edip duruyordu. "Bir şey değil", dedim ona. "Ben yalnızca anneme nasıl davranılmasını istiyorsam yolcularıma o şekilde davranmaya gayret ediyorum."

    "Ah, ne kadar iyi bir çocuksun sen," dedi. Arabaya bindiğimizde, bana adresi verdi, sonra, "Şehrin içinden gitmemiz mümkün mü?" diye sordu.

    "Orası kestirme değil," diye cevap verdim hemen.

    "Benim için fark etmez," dedi. "Acelem yok. Güçsüzler yurduna gidiyorum."

    Dikiz aynasından baktım. Gözleri parlıyordu. "Ailemden kimse kalmadı," diye sözünü sürdürdü. "Doktor çok fazla zamanım kalmadığını söylüyor."

    Yavaşça uzanıp taksimetreyi kapattım.

    "Hangi yoldan gitmemi arzu edersiniz?" diye sordum.

    Ondan sonraki iki saat boyunca şehirde dolaştık. Bana bir zamanlar, asansör işletmeni olarak çalıştığı binayı gösterdi. Yeni evlendiklerinde kocasıyla birlikte oturdukları mahallede gezindik. Arabayı, genç kızlığında dansa gittiği bir zamanlar balo salonu olan mobilya ambarının önünde durdurmamı istedi.

    Arada bir belirli bir binanın veya bir köşenin önünden geçerken yavaşlamamı rica edip, gözlerini karanlığa içine dikerek, hiç bir şey söylemeden öylece oturup baktı.

    Güneşin ilk ışıkları ufukta belirmeye başlamıştı ki, birden "Yoruldum. Gidelim artık," dedi.

    Sessizlik içinde bana vermiş olduğu adrese gittik. Sütunlu girişi olan alçak bir binaydı, hastaların iyileşmek için gittiği sağlık evlerine benziyordu.

    Araba durur durmaz, iki hademe çıkarak yanımıza geldi. Merak ve dikkatle kadının her hareketini izliyorlardı. Onu bekliyor olmalıydılar. Bagajı açarak küçük valizini kapıya götürdüm. Kadın tekerlikli iskemleye oturtulmuştu bile.

    "Borcum ne kadar?" diye sordu, çantasına uzanarak.

    "Borcunuz yok," dedim.

    "Geçiminizi sağlamanız gerek," diye cevap verdi.

    "Başka yolcular var," dedim. Neredeyse hiç düşünmeden eğildim ve onu kucakladım. Bana sımsıkı sarıldı.

    "Yaşlı bir kadına küçük bir mutluluk yaşattınız," dedi. "Teşekkür ederim."

    Elini sıktım, sonra loş sabah ışıklarının içine yürüdüm. Arkamda bir kapı kapandı. Bir hayatın kapanış sesiydi bu.

    O vardiyamda artık hiç müşteri almadım. Amaçsızca, düşüncelerimde kaybolmuş dolaştım. Günün geri kalan kısmında hemen hiç konuşamadım. Ya o kadıncağız öfkeli bir şoföre ya da vardiyasını bitirmek için acele eden bir şoföre rast gelseydi? Ya ben yolculuğu reddetseydim veya bir kere korna çalıp sonra da çekip gitseydim?

    Şöyle bir yeniden gözden geçirdiğimde, aklıma hayatımda bundan daha önemli yaptığım bir şey gelmedi.

    Hayatımızın önemli anların etrafında geliştiğini düşünmeye şartlanmışızdır. Fakat önemli anlar bizi genellikle habersiz yakalar ... başkalarının önemsiz sayabileceği bir biçimde güzelce paketlenmiş olarak.
    İnsanlar ne yaptığınızı veya ne söylediğinizi tam olarak
    hatırlamayabilirler , ancak kendilerini nasıl hissettirdiğinizi daima hatırlarlar ve hiç unutumazlar.


    Yazarı bilinmiyor ....


  2. #2
    Ziyaretçi047
    Ziyaretçi Ziyaretçi047 - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)

    Standart

    Çok güzel hikaye. Teşekkür ederim.

  3. #3
    Mehmet Özcan
    Basın-Yayın Sorumlusu femoli - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik tarihi
    31/01/2007
    Yaş
    44
    Mesajlar
    18.861
    Nereden
    Ankara
    Rengi
    Beyaz
    Plaka
    YMS
    Edilen teşekkür: 7336

    Standart

    Hakikatten ellerine sağlık süper bir yazı

  4. #4
    * *
    Puntocu spyofthegod - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik tarihi
    30/12/2007
    Yaş
    43
    Mesajlar
    284
    Nereden
    İstanbul
    Rengi
    Yok
    Edilen teşekkür: 104

    Standart

    Derslik bir hikaye çok güzel emeğine saygı ++++
    İnsanın kendi şahsına rahmeti, başkasına rahmetinden daha büyüktür.

  5. #5
    ERCan Bütün
    ERC - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik tarihi
    25/07/2007
    Yaş
    35
    Mesajlar
    1.041
    Nereden
    İstanbul
    Rengi
    Egzotik Kırmızı
    Edilen teşekkür: 336

    Standart

    supermis emegine saglık ibret verici hikaye

  6. #6
    Ah-MeT
    Ziyaretçi Ah-MeT - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)

    Standart

    gerçekten çok güzel bir hikaye, paylaşımın için çok teşekur ederim
    Arkamda bir kapı kapandı. Bir hayatın kapanış sesiydi bu.

  7. #7
    fikret gümüş
    fiko - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)
    Üyelik tarihi
    01/03/2011
    Yaş
    57
    Mesajlar
    918
    Nereden
    İstanbul
    Rengi
    Evo Metalik Beyaz
    Plaka
    34 GH 55
    Edilen teşekkür: 447

    Standart

    Alıntı jasmıne Nickli Üyeden Alıntı Mesajı göster
    [sıze=3]bir taksi yolculuğu[/sıze]


    [sıze=3]yirmi yıl önce geçimimi taksicilik yaparak kazanıyordum. Bir keresinde, saat sabaha karşı 02.30'da bir yolcu aldım; adrese vardığımda, giriş katındaki bir pencerede görülen tek ışığın dışında bütün bina kapkaranlıktı. Bu şartlar altında, çoğu taksi şoförü bir iki sefer korna çalar, bir dakika bekler, sonra çeker giderdi. [/sıze]

    [sıze=3]fakat ben, taşıma aracı olarak yalnızca taksiye bağlı pek çok fakir insanla karşılaşmıştım. Eğer etrafta tehlike kokusu yoksa, her zaman kapıya giderdim. Bu yolcu belki de benim yardımıma ihtiyaç duyacak biridir, diye düşünürdüm kendi kendime. [/sıze]

    [sıze=3]onun için kapıya gittim ve çaldım, "bir dakika", diye yanıt verdi zayıf, yaşlıca bir ses. Yerde birşeyin sürükleyerek çekildiğini duyabiliyordum. [/sıze]

    [sıze=3]uzun bir aradan sonra, kapı açıldı. önümde 80'li yaşlarında, ufak tefek bir hanım duruyordu. Sanki 1940'ların filmlerinden çıkmışçasına, em bir elbise giymişti ve başına da ön tarafına tül tutturulmuş yuvarlak bir şapka takmıştı. [/sıze]

    [sıze=3]yanında küçük, plastikten bir valiz vardı. Daire sanki içinde yıllardır hiç yaşanmamış gibi bir görünüme sahipti. Bütün eşyalar çarşaflarla örtülüydü. Duvarlarda saat, süs eşyası ya da tezgahın üzerinde kap-kaçak yoktu. Köşede, içi fotoğraf ve cam bardaklarla doldurulmuş bir karton kutu duruyordu. [/sıze]

    [sıze=3]"çantamı arabaya kadar taşır mıydınız?" dedi. Valizi arabaya götürdüm, sonra kadına yardım etmek üzere döndüm. Koluma girdi ve yavaşça arabaya yürüdük. Nezaketimden ötürü teşekkür edip duruyordu. "bir şey değil", dedim ona. "ben yalnızca anneme nasıl davranılmasını istiyorsam yolcularıma o şekilde davranmaya gayret ediyorum." [/sıze]

    [sıze=3]"ah, ne kadar iyi bir çocuksun sen," dedi. Arabaya bindiğimizde, bana adresi verdi, sonra, "şehrin içinden gitmemiz mümkün mü?" diye sordu. [/sıze]

    [sıze=3]"orası kestirme değil," diye cevap verdim hemen. [/sıze]

    [sıze=3]"benim için fark etmez," dedi. "acelem yok. Güçsüzler yurduna gidiyorum." [/sıze]

    [sıze=3]dikiz aynasından baktım. Gözleri parlıyordu. "ailemden kimse kalmadı," diye sözünü sürdürdü. "doktor çok fazla zamanım kalmadığını söylüyor." [/sıze]

    [sıze=3]yavaşça uzanıp taksimetreyi kapattım.[/sıze]

    [sıze=3]"hangi yoldan gitmemi arzu edersiniz?" diye sordum. [/sıze]

    [sıze=3]ondan sonraki iki saat boyunca şehirde dolaştık. Bana bir zamanlar, asansör işletmeni olarak çalıştığı binayı gösterdi. Yeni evlendiklerinde kocasıyla birlikte oturdukları mahallede gezindik. Arabayı, genç kızlığında dansa gittiği bir zamanlar balo salonu olan mobilya ambarının önünde durdurmamı istedi. [/sıze]

    [sıze=3]arada bir belirli bir binanın veya bir köşenin önünden geçerken yavaşlamamı rica edip, gözlerini karanlığa içine dikerek, hiç bir şey söylemeden öylece oturup baktı. [/sıze]

    [sıze=3]güneşin ilk ışıkları ufukta belirmeye başlamıştı ki, birden "yoruldum. Gidelim artık," dedi. [/sıze]

    [sıze=3]sessizlik içinde bana vermiş olduğu adrese gittik. Sütunlu girişi olan alçak bir binaydı, hastaların iyileşmek için gittiği sağlık evlerine benziyordu. [/sıze]

    [sıze=3]araba durur durmaz, iki hademe çıkarak yanımıza geldi. Merak ve dikkatle kadının her hareketini izliyorlardı. Onu bekliyor olmalıydılar. Bagajı açarak küçük valizini kapıya götürdüm. Kadın tekerlikli iskemleye oturtulmuştu bile. [/sıze]

    [sıze=3]"borcum ne kadar?" diye sordu, çantasına uzanarak.[/sıze]

    [sıze=3]"borcunuz yok," dedim.[/sıze]

    [sıze=3]"geçiminizi sağlamanız gerek," diye cevap verdi.[/sıze]

    [sıze=3]"başka yolcular var," dedim. Neredeyse hiç düşünmeden eğildim ve onu kucakladım. Bana sımsıkı sarıldı. [/sıze]

    [sıze=3]"yaşlı bir kadına küçük bir mutluluk yaşattınız," dedi. "teşekkür ederim." [/sıze]

    [sıze=3]elini sıktım, sonra loş sabah ışıklarının içine yürüdüm. Arkamda bir kapı kapandı. Bir hayatın kapanış sesiydi bu. [/sıze]

    [sıze=3]o vardiyamda artık hiç müşteri almadım. Amaçsızca, düşüncelerimde kaybolmuş dolaştım. Günün geri kalan kısmında hemen hiç konuşamadım. Ya o kadıncağız öfkeli bir şoföre ya da vardiyasını bitirmek için acele eden bir şoföre rast gelseydi? Ya ben yolculuğu reddetseydim veya bir kere korna çalıp sonra da çekip gitseydim? [/sıze]

    [sıze=3]şöyle bir yeniden gözden geçirdiğimde, aklıma hayatımda bundan daha önemli yaptığım bir şey gelmedi. [/sıze]

    [sıze=3][ı]hayatımızın önemli anların etrafında geliştiğini düşünmeye şartlanmışızdır. Fakat önemli anlar bizi genellikle habersiz yakalar ... Başkalarının önemsiz sayabileceği bir biçimde güzelce paketlenmiş olarak.[/ı][/sıze]
    [sıze=3][ı]insanlar ne yaptığınızı veya ne söylediğinizi tam olarak [/ı][/sıze]
    [ı][sıze=3]hatırlamayabilirler , ancak kendilerini nasıl hissettirdiğinizi daima hatırlarlar ve hiç unutumazlar. [/sıze][/ı]


    [sıze=3]yazarı bilinmiyor .... [/sıze]
    teşekürler

Benzer Konular

  1. İstanbul yolculuğu
    Ziyaretci035 tarafından Genel forumunda yazıldı.
    Cevaplar: 2
    Son Mesaj: 02/07/2012, 14:24
  2. Güzel Bir Hikaye
    gmb tarafından Geyik forumunda yazıldı.
    Cevaplar: 2
    Son Mesaj: 03/01/2012, 19:35
  3. Gece yolculuğu
    xarsi tarafından Genel forumunda yazıldı.
    Cevaplar: 39
    Son Mesaj: 20/12/2011, 21:39
  4. Güzel bir hikaye...
    Kriminal tarafından Geyik forumunda yazıldı.
    Cevaplar: 5
    Son Mesaj: 17/01/2011, 13:55
  5. Güzel bir hikaye....
    dagored tarafından Serbest Kürsü forumunda yazıldı.
    Cevaplar: 11
    Son Mesaj: 16/05/2007, 01:00

Yer imleri

Yer imleri

Yetkileriniz

  • Konu Acma Yetkiniz Yok
  • Cevap Yazma Yetkiniz Yok
  • Eklenti Yükleme Yetkiniz Yok
  • Mesajınızı Değiştirme Yetkiniz Yok
  •  


Forumdaki tüm yazışmalardan üyelerin kendisi sorumludur. Çıkabilecek herhangi bir hukuki durumda, forum yönetimi yetkili merciilerin talepleri doğrultusunda, ilgili üye/üyelerin tüm erişim bilgilerini/kayıtlarını vermekle yükümlüdür. Yeni üye olanlar, maillerine gönderilen onay maillerini onayladıktan sonra, admin onayıyla üye olabilmektedirler. O nedenle üye olurken profil bilgilerinin özenli, doğru ve eksiksiz şekilde girilmesi son derece önemlidir. Üyeler; forumda geçirdikleri zaman zarfında forum kurallarına uymak zorundadırlar. Kurallara aykırı davrandığı tespit edilen üyeler hakkında haber vermeksizin işlem yapma hakkı forum yönetimine aittir. Forum kurallarını okumak için tıklayınız. Unutmayınız; bu ortamdaki özgürlüğünüz, başkalarının özgürlüğüyle sınırlıdır.
Reklam vermek, bilgi & iletişim için: admin@grandepuntotr.com



# Fiat Türkiye Kullanıcı Forumları Network #

www.fiattr.com   |    www.puntotr.com   |    www.grandepuntotr.com   |    www.puntoevotr.com   |    www.bravotr.com   |    www.lineatr.com   |    www.500tr.com   |    www.ottimotr.com   |    www.aegeatr.com