AGUS
14/09/2008, 00:24
benim facebook ta kullandığım şiirlerimden birisini gectiğimiz gün üyelerimizden jasmine ''yasemin'' çok beğenmişti ee sizde benim ailem olduğunuza göre sizinle de paylaşmak istedim sayın dostlar nacizane...
sisli bir geceydi karanlıktı...
en az benim kadar...
ne olduğunu anlamadan ayrılmıştın yanımdan
biraz sonra eve varıcaktın belkide..
off.. ne olmuştu ki sanki gitmesen
ne vardiki yanımda kalıpta bir daha gelmek için hiç gitmesen...
bak zaten odam senin kokunla doluydu biraz önce..
senle doluydu..
ayrılıklar olmadan kavuşma sevinci yaşayamazmı insan...
bana bir gel ben her gün doğumunda kavuşurum sana...
şimdi odamın en büyük düşmanıyım ben...
duvarlara, resimlere, senin dokunduğun herşeye...
aynalar yüzümde parçalanıyor duvarlar üzerime geliyor..
derken ; ....
bir telefon yırttı gecenin sezsizliğini aniden,
bu sen olmalıydın mutlaka
heyecanla koşuyorum telefona
aşkım diyen sen...
karşında eriyen ben...
ben eve vardım merak etme diyen sen..
senin evin benim kalbim diyen ben...
ve kısacık görüşmede sona eriyor avuçta ki kum misali...
biraz önce o sıcacık sesini bana duyuran telefonda en büyük düşmanım şimdi...
benim senimden öte başka bir senim yokki
arayışlarım bekletilerim yine sen
ben farkında olmadan bir sen yaratmışım kendi içimde
habersizce...
havada nüfus ettiğim havada sen...
sanki sen olmadan olmaz ben yaşayamam gibi...
ne olur sevgilim sen bir gel bana bir daha hiç gitme...
ben git desemde gitme...
benim gemilerimi batırma karanlık denizlerimde
fenerim ol pusulam ol...
ama yeterki sen benim hep yanımda ol....
S.AGUŞ
sisli bir geceydi karanlıktı...
en az benim kadar...
ne olduğunu anlamadan ayrılmıştın yanımdan
biraz sonra eve varıcaktın belkide..
off.. ne olmuştu ki sanki gitmesen
ne vardiki yanımda kalıpta bir daha gelmek için hiç gitmesen...
bak zaten odam senin kokunla doluydu biraz önce..
senle doluydu..
ayrılıklar olmadan kavuşma sevinci yaşayamazmı insan...
bana bir gel ben her gün doğumunda kavuşurum sana...
şimdi odamın en büyük düşmanıyım ben...
duvarlara, resimlere, senin dokunduğun herşeye...
aynalar yüzümde parçalanıyor duvarlar üzerime geliyor..
derken ; ....
bir telefon yırttı gecenin sezsizliğini aniden,
bu sen olmalıydın mutlaka
heyecanla koşuyorum telefona
aşkım diyen sen...
karşında eriyen ben...
ben eve vardım merak etme diyen sen..
senin evin benim kalbim diyen ben...
ve kısacık görüşmede sona eriyor avuçta ki kum misali...
biraz önce o sıcacık sesini bana duyuran telefonda en büyük düşmanım şimdi...
benim senimden öte başka bir senim yokki
arayışlarım bekletilerim yine sen
ben farkında olmadan bir sen yaratmışım kendi içimde
habersizce...
havada nüfus ettiğim havada sen...
sanki sen olmadan olmaz ben yaşayamam gibi...
ne olur sevgilim sen bir gel bana bir daha hiç gitme...
ben git desemde gitme...
benim gemilerimi batırma karanlık denizlerimde
fenerim ol pusulam ol...
ama yeterki sen benim hep yanımda ol....
S.AGUŞ